Lichtpuntje 244: wonderschoon sieraad

Van onze trouwringen en van alle andere sieraden, die ik van mijn overleden man Pierre kreeg een herinneringsring laten maken.

Het zit al een paar jaar in mijn hoofd, maar ik was er nog niet aan toe om de ringen, die ik sinds zijn overlijden samen om mijn linker ringvinger draag, af te doen.

Tot zijn geboortedag afgelopen maart. Toen voelde ik ineens dat het goed was. Het klopte niet meer, die ringen daar.

Hij is dood. We zijn niet meer getrouwd. Hoe verdrietig dat ook is en hoe bruut dat ook klinkt. Er komt ruimte. Ook op dit gebied.

Wat ik wel en niet wil, heb ik in de tussentijd allang bedacht. Lees verder

Lichtpuntje 227: dankbaarheid voelen

Lieve Pierre,

Ik mis je lief
heel erg
Tranen stromen

Dat komt zoLees verder

Lichtpuntje 207: een prachtig sweatvest

Al een tijdje zit het in mijn hoofd: ik wil van een aantal kledingstukken van Pierre een sweatvest voor mezelf (laten) maken. Op de momenten dat ik Pierre heel erg mis, troost het me namelijk om iets van hem aan te doen. Dat brengt wijlen mijn lief een beetje dichterbij.

Maar hij was nogal breed was en ik ben vrij smal, dus verzuip ik in zijn truien. Daarom wil ik graag iets in mijn maat. Maar hoe ga ik dat aanpakken?Lees verder

Lichtpuntje 204: die ene zin

Weet je lief

Ik kreeg een brief
van een collega jonge weduwe.
Daarin stond een zin,
die me dwars door mijn ziel sneed.

“Er komen steeds meer herinneringen bij,
die ik niet met hem kan delen,”
schreef ze.Lees verder