Het was een mooie zomer, qua weer natuurlijk, maar ook omdat ik tijdens een heerlijke staycation even afstand nam van het dagelijks leven en nog eens extra incheckte op de stem van mijn hart.

Wat vertelde het me? Voelt het nog wel goed wat ik doe? Wat zijn mijn prioriteiten? Het leverde een bijzondere innerlijke bedevaart op met een aantal leerzame inzichten, heldere keuzes en natuurlijk mooie lichtpuntjes.

Over mest voor de toekomst, een geëvolueerd rouwproces, een nieuwe vriend, ruimte voelen, altijd blijven spelen, een poëtisch boekje, een wonderschoon cadeautje en mooie complimenten.

1. Inspirerende reminder

Ja, ik ben een laggard. Alweer. Ik weet het. Lees verder

Juli was een maand, waarin ik langzaam maar zeker in de staycation modus kwam. Dat betekent geen afspraken, extra langzaam leven en precies doen waar ik op dat moment zin in heb. Tussendoor verzamelde ik natuurlijk wel lichtpuntjes.

Over rust in je hoofd krijgen, een vriendin helpen, smullen to the max, mooie woorden en een geheim project.

1. Nieuwe werkplek

Werken op een andere plek dan thuis: van collega-ondernemers hoor ik er niets dan positieve berichten over.

Alleen, voor mezelf zag ik lange tijd niet hoe ik dat kon invullen. Ik heb immers een prikkelarme, stille en bekende omgeving nodig. Tot ik onlangs op het te simpele maar lumineuze idee kwam om mijn laptop mee te nemen naar het bos. Het werd een succes!Lees verder

Juni was een maand van het regelen van een aantal praktische zaken, die ik helaas niet langer uit kon stellen.

Dat was bepaald niet alleen maar leuk. Maar juist in dat soort perioden is het extra belangrijk om te blijven focussen op de grote kleine dingen, die het leven leuk en de moeite waard maken. De lichtpuntjes dus. Ze waren er gelukkig genoeg!

Over in elkaar vallende puzzelstukjes, optimaal opladen, een assertieve actie, vertrouwen op mijn gevoel, een kijkje in de keuken, mooi inzicht, leven zonder klok en een noodstop.

1. Andere aanpak

Een mooi gesprek met een dierbare vriendin, dat waardevolle inzichten oplevert. Ik kan daar zó blij van worden. Helemaal als het plaats vindt op een zonnig dakterras liggend in een riante hangmat onder het genot van een overheerlijke chocoladebrownie.

We hadden het over communiceren over je beperkingen. Heb je het over leefgewoonten of noem je ze toch gewoon beperkingen? Of maakt dat dat je dan juist extra beperkt voelt in je hoofd? En belet dat je dan om te groeien en te bloeien ondanks, of misschien wel dankzij je beperkingen?Lees verder