
Lichtpuntje 217: inspirerende week
Zelfcompassie betekent mild en vriendelijk zijn voor jezelf en jezelf aanvaarden met alles wat je bent. Of dat nou mooie of minder mooie kanten zijn.
Dat klinkt heel goed, maar is in de praktijk toch wat makkelijker gezegd dan gedaan. Vind ik dan. Want ik weet niet hoe het met jou zit maar persoonlijk neig ik ernaar om voor mezelf een stuk strenger te zijn dan voor anderen.
Een hoge lat, over mijn grenzen gaan en mezelf ruimte geven: het zijn altijd valkuilen geweest en zullen dat, ondanks dat ik op dit gebied al heel veel heb bijgeleerd, altijd blijven. Daarom moet ik op dit gebied, net als een auto, af en toe even door de apk.
Dus als ik op facebook op de zelfcompassiechallenge, georganiseerd door collega jonge weduwe A. stuit, twijfel ik geen moment en schrijf me in. In 8 dagen leren om liever te zijn voor mezelf en lichter te leven, wat wil je nog meer?
We krijgen elke dag een inleidend filmpje en een oefening, waarna je je aantekeningen kunt uitwerken in een heus werkboek. Ook is er een besloten facebook groep.
Normaal ben ik fan van delen en vind ik dat dat echt wat toevoegt, maar deze groep ervaar ik met meer dan 3000 deelnemers als wat massaal en dus laat ik ‘m links liggen. Ik concentreer me op mezelf.
Dag 1: een veilige plek
Ga in gedachten naar een plek, die voor jou veilig voelt. Dat kan binnen of buiten zijn. Een plek, die echt bestaat of alleen maar in je fantasie. Wel het liefst een plek, waar niemand is.
Als vanzelf zie ik een aantal fysieke plekken voor me. Een paar zijn in de natuur langs mijn favoriete wandelrondjes, anderen bevinden zich in mijn eigen veilige huisje. Ze hebben rust en stilte gemeen.
Op die plek zie mezelf steeds voor me met een dik, zacht donzen dekbed om me heen met mijn ogen en oren beschermd. Kennelijk heb ik, nog veel meer dan ik denk, behoefte aan een prikkelarme omgeving. Wel wil ik, nieuwsgierig als ik ben, steeds over het randje van het dekbed de wereld in kunnen kijken.
Dag 2: compassie naar jezelf
Stel je ergens om je heen een zogenaamd compassioneel wezen voor. Dat mag een levend persoon zijn, maar ook iemand, die er niet meer is.
Deze metgezel heeft een heleboel kwaliteiten, bijvoorbeeld moed, kracht, warmte, wijsheid, speelsheid en vriendelijkheid. Bovendien begrijpt dit wezen je helemaal en aanvaardt het je volledig hoe je bent.
Het klinkt me een beetje vaag in de oren, maar ik ga er toch maar in mee.
In het begin zie ik alleen een mix van de kleuren roze en oranje. Later komen daar beelden bij, eerst van mezelf, daarna van mijn overleden man Pierre en als laatste ook nog van mijn veel te jong overleden tante.
Ik zie en voel zachtheid en ontspanning en hoor in gedachten hun warme stemmen. Ze vertellen me dat ze er altijd voor me zullen zijn. Het woord ‘beschermengel’ schiet door me heen.
Hoe bizar is dit? Ik durf het eerst niet zo goed te geloven, maar als ik terugdenk aan eerdere spirituele ervaringen, die ik heb gehad, geef ik me er toch maar aan over en voel ik vertrouwen en warmte.
Dag 3: zelfcompassie in het dagelijks leven
Stel je voor dat je zelf de kwaliteiten van de compassionele metgezel hebt. Jij straalt zelf kracht, moed, warmte, wijsheid, speelsheid en vriendelijkheid uit. Je maakt als het ware contact met je eigen compassiemodus. Als je dit probeert, wat ervaar je dan?
Hé, dat ben ik, gaat er door me heen. Het is een fijn en warm gevoel. Maar ik durf er niet helemaal op te vertrouwen, merk ik. Ik voel namelijk ook weerstand. Alsof ik constant alert en op mijn hoede ben. Het lijkt wel of ik toch banger ben dan gedacht voor nieuwe klappen en teleurstellingen.
Op zich niet zo gek natuurlijk. Ik heb vind namelijk dat ik na alle ellende een leuker en rijker mens ben geworden, maar dat de prijs hoog is en dat ik bijvoorbeeld mijn zorgeloosheid en onbevangenheid kwijt ben. Daar sluit dit gevoel eigenlijk naadloos bij aan.
Dag 4: dankbaarheid voelen
Dankbaarheid is het geheugen van het hart, zei sprookjesschrijver Hans Christian Andersen. Uit onderzoek blijkt dat mensen, die regelmatig bezig zijn met dankbaarheid, gelukkiger zijn en minder ziek zijn.
Dus waar ben je dankbaar voor en welk effect heeft dit op je? Zowel in het leven in het algemeen en qua kwaliteiten van jezelf?
Dat is voor mij een makkie. Ik schrijf immers al meer dan 5 jaar elke avond mijn lichtpuntjes op. Daarbij ga ik zelfs een stapje verder. Ik noteer namelijk 5 dingen
- die onverwacht leuk waren
- die goed zijn gegaan of beter dan gedacht
- waardoor ik positief kan zijn over mezelf
- waarvoor ik dankbaar kan zijn
Zo ben ik bijvoorbeeld dankbaar dat ik als vrouw met een kwetsbare gezondheid ben geboren in een westers land, dat ik een fijn, veilig huisje heb en dat ik lieve mensen om me heen heb.
Wat betreft mezelf ben ik dankbaar voor mijn doorzettingsvermogen en veerkracht, voor mijn analytisch vermogen en voor mijn creativiteit en sensitiviteit. Alhoewel die laatste twee soms lastig combineren.
Dag 5: interne criticus ontmaskeren
Wanneer heb jij kritische gedachten over jezelf? En wat zijn die dan? Welke stem hoor je? En hoe voel je je dan? Wat merk je als je innerlijke criticus de leiding neemt? En wanneer is dat ooit begonnen?
Gratis bureaublad achtergronden
Detail uit schilderij Zee van liefde –
Alle liefde begint met liefde voor jezelf
Detail uit schilderij Hartig hart –
Treat yourself like you would treat your best friend
Compassie hebben met jezelf is een groot goed. Wil je daar elke dag aan herinnerd worden?
Download dan nu gratis deze (+ meer dan 10 andere) inspirerende kunst bureaublad achtergronden en geef je computer in een handomdraai een uniek eigen uiterlijk.
Vul je naam en emailadres in en de gratis wallpapers komen eraan.
het veld gemarkeerd met een * is verplicht
Deze oefening ken ik en heb ik vaker gedaan. Mijn innerlijke criticus stamt van vroeger en is vrij hardnekkig. Het scheelt al heel veel dat ik me er inmiddels al een tijdje van bewust ben, dat maakt echt een wereld van verschil.
Maar het is desondanks goed om in de ‘nieuwe’ situatie, waarin ik probeer weer iets met werk te doen, weer even met de neus op de feiten te worden gedrukt en me er mee bezig te zijn.
Dag 6: wandelen met compassie
Ga naar buiten en maak een wandeling. Doe dat alsof je voor de allereerste keer buiten loopt. Beweeg je door de wereld als een klein kind, dat vol verwondering is. En wees je terwijl je loopt ook heel bewust van je voeten.
Ik zie het filmpje pas laat op de avond, dus helaas moet ik dit voor vandaag overslaan. Maar ik herken wel dat ik tijdens wandelingen en ook tijdens mijn hardlooprondjes enorm kan genieten van de meest simpele dingen als kleuren, geuren en geluiden. Dus volgens mij doe ik dit al wel.
Dag 7: genieten
Sta stil bij dingen, waar je van geniet. Schrijf 10 punten op, waar jij energie van krijgt en blij van wordt. Daarbij gaat het niet om grootse dingen maar juist om kleine zaken. En kijk vervolgens hoe deze dingen een plek in je leven hebben of kunnen krijgen.
Ook dit is voor mij niet zo moeilijk. Als je namelijk al zo lang lichtpuntjes opschrijft als ik, ga je patronen ontdekken.
- Buiten zijn en bewegen,
- creatief met mijn handen bezig zijn,
- iets lekkers en gezonds maken en oppeuzelen,
- fijne ontmoetingen en delen met mensen, die me lief zijn,
- mezelf terugtrekken met een tof tijdschrift of een mooi sportprogramma
- en mezelf verwennen met lekkere verzorgingsspullen.
Het zijn zomaar een paar dingen, waar ik intens van kan genieten en die ik dus ook zoveel mogelijk probeer in te bouwen in mijn dag- en weekschema’s. Als ik dat niet doe, gaat dat binnen de kortste keren ten koste van mijn mentale en/of fysieke gesteldheid. En dat moeten we natuurlijk niet hebben.
Dag 8: vriendelijke wens
Vriendelijkheid ontstaat makkelijker als we aandacht besteden aan positieve in onszelf en in anderen.
Herhaal daarom tijdens de zogenaamde mildheidsmeditatie een vriendelijke wens naar jezelf. Een wens, die jouw hart doet opengaan. Dat zal doorwerken naar je omgeving, want vriendelijkheid in de wereld begint bij jezelf.
Ik besluit mezelf zachtheid en ruimte toe te wensen. Daarbij zie ik een beeld voor me van een kat, die na gedane arbeid vol vertrouwen alles loslaat en op zijn favoriete warme plekje gaat liggen spinnen en slapen. Klinkt fijn, toch?
Lichtpuntjes
Het was een inspirerend en leerzame week, die niet alleen prima georganiseerd was, maar ook inhoudelijk goed was. Door de oefeningen heb ik een aantal mooie inzichten opgedaan, goede ideeën gekregen en hier en daar wat kennis opgefrist.
Ik ben met vlag en wimpel door de zelfcompassie apk gekomen en kan er weer even tegen.
Ben jij lief voor jezelf? En wat doe je om je compassie met jezelf te vergroten?
Toen ik jouw blog voor het eerst tegenkwam, en er best veel op had gelezen heb ik het daarna voor een tijdje niet meer opgezocht omdat ik het te heftig vond, omdat ik veel herkende maar ook het feit dat je na alle ellende ook nog eens je geliefde kwijt bent geraakt kon ik op de een of andere manier niet ‘handelen’. Er is een Turkse gezegde ‘er is altijd erger dan erg’ (wat in het Turks taalkundig mooier in elkaar steekt en klinkt) en daar werd ik zo verdrietig van dat ik dit blog destijds heb gelaten voor wat het is. Nu ik je weer regelmatig lees en zie hoe jij nu omgaat met je situatie dan haal ik daar gek genoeg soort van kracht uit (en nu vind ik dit heel zweverig klinken, maar ook daar heb ik nu soort van vrede mee). Sorry, het is wat lang geworden en warrig wellicht, maar ik hoop dat je me kunt volgen, lang verhaal kort; dank je wel voor het delen van je ervaringen.
Dank je wel voor je mooie en helemaal niet warrige reactie.
Leuk dat je weer terug bent!
En wat bijzonder dat je hier nu kracht vindt.
Dat ervaar ik als een groot compliment.
En misschien nog wat toelichting op de nare dingen, die mij zijn overkomen en hoe ik daar mee omga.
Naast mijn ‘lichtpuntjes’ motto heb ik nog een motto.
Ik wil later niet denken: had ik maar… had ik maar van dat wat er nog over is en van dat wat ik nog wel kan en heb, het beste gemaakt.
Dat betekent niet dat ik het donker, dat er natuurlijk nog is, bagatelliseer, maar dat ik probeer de lichtpuntjes, die er in mijn optiek daarnaast altijd zijn, zoveel mogelijk te zien en te ervaren.
Ik wens je nog veel leesplezier!
Mooi blog weer, Marloes. Die foto waarop je de quote hebt afgebeeld, is ook zo prachtig en glansrijk.
Je blog komt op het goede moment, wanneer het minder goed met me gaat, heb ik de neiging om hard voor mezelf te worden. Ik heb net een boek uit de bieb gehaald om mijn zelfcompassie weer op te frissen.
Wat ik doe om de compassie voor mezelf te vergroten? De vriendelijkheidsmeditatie van Breathworks helpt mij, net als een middag fröbelen met een fijn muziekje op de achtergrond.
Fijne dag!
Dank je wel voor je mooie complimenten.
Dat van dat in eerste instantie juist harder voor jezelf worden dat herken ik wel hoor.
Lastig is dat hè? Het hoort kennelijk bij ons. Grmbl!
Maar fijn dat je er nu (weer) bewust van bent en bezig bent met zachtheid.
Ik wens je alle sterkte daarmee.