In opdracht schilderen: een persoonlijk schilderij speciaal voor mijn ouders

“Heb je toevallig een klein schilderij in zachte kleuren in je portfolio?” Die verrassende opmerking maakt mijn vader plotseling als we bezig zijn om samen een administratie op te zetten voor mijn bedrijf en hij me laat zien wat er allemaal op een factuur moet.

“Hoe bedoel je? Ik snap het niet,” stamel ik. “Nou, dat willen wij dan van je kopen, zodat we je op weg kunnen helpen met je bedrijf.” Ik kijk papa eerst een beetje wazig aan, maar dan begint het me te dagen.

“Nee, iets kleins in zachte kleuren heb ik niet, maar ik kan misschien wel wat voor jullie maken,” flap ik eruit. “Dat klinkt goed, maak maar een factuur, dan kun je daar meteen een beetje mee oefenen.”

Wat betreft mijn vader is de deal gesloten. Voor mij begint het pas. Want hoe pak ik dit aan? Klein en zachte kleuren zijn bepaald niet mijn specialiteit…

In de auto op weg terug naar huis bedenk ik me dat ik nog een doekje heb, dat ik maakte tijdens een heerlijke vakantie in Engeland in het jaar nadat Pierre* overleed. We gingen toen op een zonovergoten ochtend schilderen op het strand. Hoe cool is dat?

Materiaal

Thuis besluit ik definitief dat dit kleine canvas een nieuw leven verdient en gesso ik het wit. Meteen schiet me te binnen wat ik ermee ga doen qua materialen. Ik ga er een hart van kleine touwtjes op maken.

Dus knip ik van een bol ruig touw allemaal ministukjes, die ik vervolgens voorzichtig op het doek probeer te plakken. Het is nog best een gepiel en vereist een flinke portie engelengeduld, maar uiteindelijk lukt het.

Puur op instinct maak ik een tweedeling tussen het onderste en het bovenste gedeelte van het hart. Waarom weet ik niet zo goed. Daar kom ik later wel achter. Voor nu is het goed zo en dus voorzie ik het van wat lagen caparol en gesso. Het is klaar voor kleur.

Kleuren

“Ik zie roze, groen, wit en zacht rood voor me. Reliëf zit er ook in, of 3D, zoals jij dat noemt. Voor de rest laten we  het aan jou over,” beschrijft mijn vader de opdracht in een mail.

Dat laatste komt dik voor de bakker, maar die kleuren zijn in eerste instantie niet direct de mijne. Daar ga ik dus eerst maar eens droog mee experimenteren.

Met kleurpotloden maak ik een schets met blokjes. Het helpt me om de zachte tinten in mijn vingers te krijgen. Heel toevallig krijg ik van een vriendin ook een kaart met de betreffende kleuren, die ik ter inspiratie kan gebruiken. En als laatste maak ik natuurlijk een fotocollage. Nu durf ik het aan.

Verf

Eerst maak ik het hele doek titan buff, een soort crème, waar ik vervolgens overheen ga met fluorroze en – groen. Daarna volgt een laag zachtroze en lichtrood. De ondergrond is klaar. Denk ik.

Want in eerste instantie ben ik best te spreken over dit tussenresultaat, maar al snel zie ik dat het echt niks is. En ik weet ook niet hoe het verder moet. Deze verplichte zachte kleuren en dit kleine formaat: het is gewoon niet mijn ding.

Dus weet ik het nu zeker: ik ga niet in opdracht werken. Mijn schilderijen worden het beste als ze recht uit mijn hart komen, als ik puur op intuïtie, gevoel en instinct kan werken en als ik niet teveel hoef na te denken. Dat laatste moet ik hier wel en dus werkt het niet.

Ook een volgende sessie wordt in eerste instantie niks tot ik in mijn wanhoop besluit om er maar gewoon met restjes verf, die ik nog heb, overheen te gaan. Wie weet wordt het zo wel wat. Het voelt als soort van opnieuw beginnen.

Details

En hoe bijzonder, een dag later blijkt het inderdaad een goede basis te zijn. Het is  weliswaar nog wat saai, er moet nog wat spanning in, maar deze onderlaag is ok.

Als ik het vervolgens van een afstand bekijk, zie ik deze keer ook meteen wat er nog moet. Hier wat donkerder, daar de lijnen wat duidelijker en meer groen in het focuspunt.

De zachtheid van de kleuren enerzijds en de kracht van het licht in de opening tussen beide delen van het hart anderzijds zijn nu met elkaar verbonden. En dus is het goed zo. Ik noem het Verbonden hart.

Boodschap

Als ik mijn vrienden op facebook om duiding vraag, wordt het me duidelijk dat de lege plek tussen beide hartdelen letterlijk voor ruimte staat. De ruimte, die ik de afgelopen jaren na alle ingrijpende gebeurtenissen nodig heb gehad, om mezelf, ook in relatie tot mijn ouders, te (her)vinden. Ondanks de heftigheid van die weg is de verbondenheid (touwtjes) en de liefde (kleur roze) altijd in stand gebleven.

Ik ben er even stil van. Wat is het toch bijzonder dat zoiets zomaar, puur door me te laten leiden door mijn intuïtie, zonder dat ik weet waar ik precies mee bezig ben en waar het proces naar toe leidt, uit mijn hart en handen ontstaat.

Het maakt ook dat ik wat milder ga denken over in opdracht schilderen. Als het gewenste formaat, materiaal en kleuren bij me passen en ik meteen gevoel krijg bij het gevraagde thema ga ik het toch serieus overwegen.

Lichtpuntjes

Dit inzicht is één van de prachtige lichtpuntjes in dit, ondanks de worsteling, toch bijzondere proces. Verder was het supergaaf dat papa en mama me een opdracht gaven, dat ik speciaal voor hun wat mocht maken en dat er uiteindelijk zulke mooie symboliek in zat.

Ik ben ontzettend benieuwd wat ze ervan vinden en kijk uit naar de volgende opdracht!

Naschrift 27 december:

Eindelijk is er gelegenheid om het schilderij, dat ik speciaal voor mijn ouders maakte, aan hen te geven. Dat vind ik best spannend want:

• mijn ouders zijn echte kunstliefhebbers cq -kenners
• hun hele huis hangt vol met kunst
• wat ik maak was tot nu toe niet echt hun smaak

Maar…hoe gaaf, zodra mijn vader het pakket opent en schilderij Verbonden hart ziet, lichten zijn ogen op en bij mijn moeder verschijnt een grote glimlach op haar gezicht. Ze zijn echt enthousiast: ik heb hun wensen goed geïnterpreteerd en vertaald. Ze blijven er maar naar kijken. Woeiii!

En ze hangen het meteen op in de woonkamer. Zo tof! Ik dacht namelijk ergens in papa’s atelier of werkkamer terecht te komen. Ook leuk, maar dit is toch anders…

Ben je geïnspireerd geraakt en zoek je ook een persoonlijk schilderij? Voor jezelf of voor een dierbare? En wil je een kunstwerk met een verhaal, dat je, elke keer als je het ziet, een blij en warm gevoel geeft en bovendien een bron van inspiratie en kracht is? Overweeg dan mij een schilderij in opdracht te laten schilderen.

Op de speciale pagina over een schilderij in opdracht laten maken vind je er alle informatie over. Ontdek waarmee ik je kan helpen, wat de mogelijkheden zijn en hoe het werkt. 

Of neem direct contact op. Dan brainstorm ik geheel vrijblijvend met je mee over de mogelijkheden. Schroom niet, ik help je met plezier!

Wil je er nog even goed over nadenken? Laten we elkaar dan niet uit het oog verliezen en meld je vrijblijvend aan voor m’n maandelijkse nieuwsbrief vol inspiratie. Als welkomstcadeau ontvang je gratis een set inspirerende kunstposters.