Al een tijdje zit het in mijn hoofd: ik wil van een aantal kledingstukken van Pierre een sweatvest voor mezelf (laten) maken. Op de momenten dat ik Pierre heel erg mis, troost het me namelijk om iets van hem aan te doen. Dat brengt wijlen mijn lief een beetje dichterbij.
Maar hij was nogal breed was en ik ben vrij smal, dus verzuip ik in zijn truien. Daarom wil ik graag iets in mijn maat. Maar hoe ga ik dat aanpakken?
Alsof het zo moet zijn, kom ik juist nu in een interview in een tijdschrift de website van Troostgoed tegen. De eigenaresse heeft zelf ook een kwetsbare gezondheid, bewerkt kleding van een overleden dierbare tot nieuwe bruikbare voorwerpen en noemt dat troostgoed. Een schot in de roos. Dat is precies wat ik zoek.
Kleding selecteren
Tijdens de moeilijke dagen in augustus duik ik de herinneringskist van Pierre in en selecteer een aantal kleurrijke kledingstukken: het rode sweatvest waar hij in woonde, de 2 t shirts met lange mouwen, waar ik de eerste jaren na zijn overlijden in sliep en zijn favoriete petjes.
Verlegen én opgewonden schrijf ik de eigenaresse een mailtje met wat ik voor ogen heb. Ze reageert ontzettend aardig, begripvol en positief. Allereerst heeft ze mijn maten en een gedetailleerde beschrijving van wat ik wil, nodig.
Wat wil ik?
Dat kan ik gelukkig goed omschrijven. Ik wil een ‘rijk’, stoer en toch lekker zacht vest met mooie, leuke details, dat past bij mij en het doel, waarvoor ik het wil gebruiken. Mijn ideeën illustreer ik met wat foto’s, die ik vind op het internet. Daarnaast sluit ik een korte omschrijving van Pierre bij, die recht uit mijn hart komt.
Pierre was een stoere én superlieve man.
Hij was breed en compact gebouwd, hield van klussen en van alles waar een motor inzat (in het bijzonder oude auto’s) maar was daarnaast ook enorm zorgzaam, lief en trouw.
Hij stond echt altijd voor iedereen klaar en was mijn veilige haven.
Hij is steeds, ook op de diepste dieptepunten in mij blijven geloven en had meer vertrouwen in mij dan ik lange tijd in mezelf had.
Een vriendin, die arts is en dus gewend is om professioneel aan mensenlichamen te zitten, neemt heel zorgvuldig mijn maten op.
Loslaten
Vervolgens haal ik ritueel de kledingstukken van Pierre weer uit de herinneringskist. Voordat ik ze opstuur, laat ik ze nog een paar dagen zichtbaar in de woonkamer liggen. Ik ga ze tenslotte in de huidige vorm niet meer terugzien. Dat betekent weer wat loslaten en dat heeft even tijd nodig, merk ik.
Dan wordt het een tijdje stil. Kruispunt RKK maakt namelijk een documentaire over M. en haar troostgoed. Aan de hand van 2 voorbeelden wordt het hele traject van haar werk gefilmd, van het eerste contact met de klant, het ontwerp- en maak proces en daarna het moment dat M. het troostgoed aflevert.
Vol verwachting
In de donkere dagen van december, als ik Pierre vreselijk mis, hebben we weer contact. M. is met mijn project bezig gegaan en de conclusie is dat ze extra materiaal nodig heeft. Dat overvalt me een beetje en dus moet ik even nadenken over een geschikt alternatief. Uiteindelijk stuur ik haar de oranje Sony trui, die wijlen mijn lief altijd met voetbalwedstrijden en op Koninginnedag aan had en die nu op mijn stapeltje oranje kleding ligt.
Verder stuurt ze me een patroon, een ingekleurd voorbeeld en het ontwerp van een applicatie voor op het sweatvest. Ik word er helemaal blij van. Dit past bij mij en bij ons en dus is het goed. Vol verwachting kijk ik uit naar het resultaat.
Daarop moet ik, omdat M. plotseling problemen krijgt met haar gezondheid, wat langer wachten dan gepland. In de tussentijd stuurt ze me alvast wel heel lief een hartje, gemaakt van de kledingstukken van Pierre, om me sterkte te wensen bij een zwaar traject, waar ik momenteel in zit.
En dan, alsof het zo moet zijn, op de dag, dat het 6 jaar geleden is dat Pierre verongelukte, komt de post een pakketje brengen. Nieuwsgierig maak ik het open.
Supergaaf sweatvest
Het vest is echt supergaaf geworden. Een mooi vrouwelijk maar toch sportief ontwerp. Prachtig en met zorg gemaakt. En heel veel bijzondere en leuke details. Helemaal Pierre én helemaal mij. Ik ben er echt héél blij mee! Het is het wachten waard geweest en wat heeft M. goed aangevoeld wat ik wilde. Op naar het volgende project! Dat heb ik namelijk stiekem al helemaal in mijn hoofd.
Wat doe jij met de kleding en andere spullen van je overleden dierbare? Bewaar je ze of geef je ze ook een bijzondere bestemming?
Wil je meer inspiratie over hoe je herinneringen aan een overleden dierbare creatief tastbaar kunt laten maken? Voor jezelf? Of als cadeau? Zodat je voor altijd een blijvende herinnering aan hem of haar om je heen hebt in je leefomgeving? Meld je dan aan voor mijn driemaandelijkse nieuwsbrief.
Daarin vind je inspiratie en ideeën voor een betekenisvol cadeau en blijvend aandenken, het geeft je als eerste toegang tot nieuwe schilderijen om je interieur mee te verrijken en je krijgt iedere nieuwsbrief inspirerende wallpapers cadeau. Als dank krijg je bij je inschrijving alvast 10+ kunst downloads cadeau.
Heb je vaker behoefte aan inspiratie? Volg me dan op Instagram voor een wekelijkse dosis inspiratie, ideeën en voorbeelden.
Mique zegt
Wat geweldig! Wat een enorm goed idee!!! En wat heerlijk dat het zo goed gelukt is. Het begrip troostkleren kenden we al hier in huis. M. had heel lang een troostvest. Dat had har moeder gemaakt en bij tijden van niet lekker voelen, troost nodig hebben etc, dan kwam het troostvest uit de kast. Totdat het echt tot op de draad versleten as…
Marloes van Zoelen zegt
Dank je wel!
En wat een fijn woord: troostkleren.
Ik had ze ook wel maar niet zo in de letterlijke zin van het woord.
Enne… verslijten, dat is waar ik nu nog even niet aan wil denken…