“Ik wil graag een persoonlijk herinneringsschilderij laten maken ter nagedachtenis aan mijn man, die dit voorjaar overleden is. Kan dat?” Met die vraag belt een jonge vrouw me.
Ja, natuurlijk kan dat. Dat doe ik met liefde! Het creatief tastbaar maken van de herinneringen aan een dierbare overledene in een abstract schilderij met reliëf is één van mijn specialiteiten.
Zo’n persoonlijk aandenken in je leefomgeving herinnert je voor altijd aan een dierbaar persoon. Het is een tastbare herinnering aan je muur, die elke keer als je het ziet een glimlach op je gezicht tovert. Omdat het je herinneringen voor altijd levend houdt.
Wensen bespreken
In meerdere telefoongesprekken bespreken we uitgebreid haar wensen op het gebied van formaat, kleur, materiaalgebruik en stijl, die ik daarna samenvat en verder uitwerk in een creatief voorstel. Zo weet ze waar ze aan toe is en heeft ze alles duidelijk op een rij.
Ze wil graag een kleurrijk schilderij, passend bij hun prachtige interieur. Centraal staat een ontwerp van hun beide initialen, dat ze zelf geschetst heeft en dat voor haar een speciale betekenis heeft. Ter ondersteuning stuurt ze me nog foto’s en een filmpje.
Het is ontzettend bijzonder dat ik voor iemand, die in dezelfde verdrietige shitsituatie zit als ik destijds, iets mag maken. Dat ik dat wat mij in die tijd zo geholpen heeft om mijn emoties te uiten nu mag inzetten om een dierbare herinnering voor een collega jonge weduwe te maken. Het maakt me dankbaar.
Twee weken na ons eerste contact ga ik aan de slag.
Oneindige verbinding
Mijn idee is om het ‘initialen ontwerp’ op het canvas aan te brengen met een koord van in elkaar verstrengelde repen stof, die ik knip uit een t shirt van hem en één van haar. Het staat symbool voor de oneindige verbinding tussen hen.
Wil jij ook een persoonlijk herinneringsschilderij laten maken ter nagedachtenis aan iemand, die jou dierbaar is? Schroom dan niet om contact met me op te nemen. Dan bespreken we geheel vrijblijvend de mogelijkheden.
Eerst meer informatie? Lees er alles over op de speciale pagina een schilderij in opdracht laten maken.
Heftige herinneringen
Het openen van het pakket met t shirts, dat de opdrachtgeefster me stuurt, raakt me. Wat zou ik allereerst en bovenal graag willen dat ik vooral het t shirt van hem niet in mijn handen had hoeven hebben, maar dat hij dat nog gewoon zou dragen.
De persoonlijke geuren, die er nog in zitten, brengen herinneringen boven aan de eerste jaren na de dood van wijlen mijn man Pierre. Specifiek aan al die spullen, die ik heb moeten opruimen. Allemaal met een verhaal. Steeds weer een keuze maken. Weg, bewaren of iets speciaals ermee doen?
Ja, het was fijn om te doen, want het werkte helend en troostend. Stapje voor stapje en in alle zorgvuldigheid, maar jeetje wat was het ook heftig. Bij elke beslissing werd zijn dood meer tastbaar. Drong het besef, dat hij echt nooit meer terugkwam, harder door.
Van betekenis zijn voor iemand
Ik realiseer me dat mijn opdrachtgeefster nu al die stappen aan het maken is.
Dat ik weet dat het ooit beter gaat worden, is slechts een schrale troost, daar heeft zij nu helemaal niks aan. Het maakt die afschuwelijke en onbeschrijfelijke pijn op dit moment voor haar niet minder erg.
Helaas weet ik dat er maar één weg is: er rechtdoor heen. En het allerkloterigste: dat moet je, met een beetje hulp van de lieve mensen om je heen, in je eentje doen. In je eigen tempo en op een manier, die voor jou goed voelt.
Het enige, dat ik nu voor haar kan doen, is mijn ziel in zaligheid in dit schilderij stoppen, het zo mooi mogelijk maken en zo goed mogelijk aan haar wensen voldoen. En dat doe ik. Ik kan niet anders. Het is een bijzonder gevoel dat ik mijn eigen ervaring en creativiteit mag gebruiken om voor iemand anders van betekenis te zijn.
Mooi vloeiend ontwerp
Uit beide shirts knip ik een lange reep stof van 3 cm dik, die ik in elkaar draai tot een koord. Daarmee komt het ontwerp heel mooi uit.
De eer daarvoor gaat overigens vooral naar de opdrachtgeefster. Haar ontwerp is namelijk gewoon heel mooi. Het is organisch en heeft vloeiende lijnen en precies de juiste verhoudingen.
Daarna bepaal ik de juiste plek op het doek. Eerst puur intuïtief, dan met wat rationeel rekenwerk. Er is bijna geen verschil. Dus bevestig ik het geheel stapje voor stapje totdat het netjes en op de juiste plek zit.
Eroverheen breng ik nog wat lagen caparol en gesso aan en dan is het klaar voor de verf. Denk ik.
Voor altijd in je hart
Want tot 2 maal toe hoor ik tijdens het maken van dit herinneringsschilderij een mannenstem in mijn hoofd (en het is niet Pierre, dat weet ik heel zeker). Hij zegt iets in de trant van:
Je mag wel ergens een speels element toevoegen hoor. Dat zal ze je niet zo snel uit zichzelf vragen en ze moet er misschien even aan wennen, maar uiteindelijk vindt ze dat wel heel leuk.”
Eerst doe ik het nuchter en rationeel af met: dit kan niet. Dit verbeeld ik me. Maar als het nog een keer gebeurt, kan ik er niet om heen. Hier moet ik wat mee.
Ik voel meteen wat. 2 Hartjes, één wat grotere uit haar t shirt met daarop een kleine uit het zijne. Met de boodschap: hij is er, hoe verdrietig dat ook is, niet meer in de stoffelijke wereld, maar hij zit voor altijd in je hart. Daar draag je hem altijd met je mee, wat er ook gebeurt.
Ik knip ze uit en breng ze helemaal rechts onder aan op het canvas. Subtiel en niet te prominent, maar toch zichtbaar.
Als laatste gaat over het geheel een flinke laag zand. Dat geeft een mooie structuur en zorgt voor eenheid met een ander kunstwerk, waar dit herinneringsschilderij in de buurt komt te hangen.
Bruisende lichtpunten
Dan de kleuren. Die moeten een combinatie worden van de kleuren van de accessoires in hun interieur, limegroen, paars violet en magenta roze, en de tinten in het glasreliek, waarin de opdrachtgeefster de as van haar overleden man heeft laten verwerken.
In het binnenwerk van deze ronde bol van glas zitten, naast de as, zichtbaar als bruisende lichtpunten, acht slierten van kleur. Te weten limegroen, paars/lichtblauw, geel/oranje, grijs en roze.
Daarnaast moet het ook passen bij een ander kunstwerk, dat in de woonkamer hangt.
Fris schilderij
Eerst maak ik een basis van diverse tinten limegroen en wit. Het voelt goed, ik hoef niet na te denken, ik doe het gewoon. Het gaat bijna vanzelf. Erna voeg ik laag over laag over laag over de lichte gedeeltes de andere kleuren en daarmee steeds meer beweging toe. Net zo lang tot ik tevreden ben en het, conform de wens, een fris schilderij is.
Als ik foto’s van dit tussenresultaat naar de opdrachtgeefster app, krijg ik al snel een reactie dat ze het prachtig vindt. Gelukkig, want dat is toch altijd weer een beetje spannend.
Als laatste werk ik het ‘initialen ontwerp’ verder uit. Eerst breng ik de diverse kleuren erop aan, het lijkt nu wel een mierzoete zuurstok, daarna ga ik er met diverse tinten limegroen overheen.
Hier en daar blijf je zo heel subtiel wat kleur zien. Precies zoals mijn bedoeling was. Van veraf zie je er misschien niet zo veel van, maar van dichtbij is het een stuk spannender. Het schilderij wordt bovendien meer één geheel. Ik ben tevreden.
Bijzondere ontmoeting: “wát zal het mooi staan in huis.”
Dus app ik de opdrachtgeefster dat we een afspraak kunnen maken voor de aflevering.
Het wordt een warme en bijzondere ontmoeting met een lieve, empathische en o zo krachtige vrouw. Als ze ‘Oneindige verbinding’ voor het eerst in het echt ziet en in zich opneemt, is ze ontroerd: “Oh, wat is het móói en wát zal het mooi staan in huis.”
Haar reactie raakt me, ik voel de tranen prikken. Dit schilderij ligt zó dichtbij mijn hart. Weer realiseer ik me hoe dankbaar ik ben dat ik dit mag doen. Hoeveel is nauwelijks in woorden te beschrijven.
Persoonlijk gesprek
Als vanzelf raken we in gesprek. Over wat het met je doet en hoe het je kijk op het leven verandert als de meest dierbare persoon in je leven van het ene op het andere moment bij je weggerukt wordt.
Over welke rol spiritualiteit dan speelt, over hoe het is om zo’n afschuwelijk verlies te moeten combineren met een kwetsbare gezondheid en over het wel of niet professionele hulp inschakelen.
Maar bovenal over hoe belangrijk het is om te luisteren en te handelen naar je gevoel. Om het op jouw manier, op jouw moment en het in jouw tempo te doen. Wat anderen ook doen of zeggen.
PS: Toeval bestaat niet
En dan nog even over die 2 hartjes, die ik puur intuïtief in het schilderij verwerkte.
De opdrachtgeefster blijkt een hangertje om te hebben met 2 in elkaar verwerkte hartjes. Eén met de as van haar man erin verwerkt en één met zijn vingerafdruk erop. Het ontwerp is precies hetzelfde als ‘mijn hartjes’. Ik kan mijn ogen niet geloven, hoe bizar is dit.
Ik wist het eigenlijk al, maar nu weet ik het helemaal zeker. Er is meer tussen hemel en aarde en toeval bestaat echt niet!
Ben je geïnspireerd geraakt en wil je ook een herinneringsschilderij laten maken ter nagedachtenis aan een overleden dierbare? Zodat je voor altijd een blijvende herinnering aan hem of haar om je heen hebt in je leefomgeving? Overweeg dan mij een schilderij in opdracht te laten maken.
Op de speciale pagina over een schilderij in opdracht laten maken vind je er alle informatie over. Ontdek waarmee ik je kan helpen, wat de mogelijkheden zijn en hoe het werkt.
Of neem direct contact op. Dan brainstorm ik geheel vrijblijvend met je mee over de mogelijkheden. Schroom niet, ik help je met plezier!
Wil je er nog even goed over nadenken? Laten we elkaar dan niet uit het oog verliezen en meld je vrijblijvend aan voor m’n maandelijkse nieuwsbrief vol inspiratie. Als welkomstcadeau ontvang je gratis een set inspirerende kunstposters.
Carmen zegt
Wat een mooi verhaal. Ik ben benieuwd naar het schilderij, ik ga ‘m snel in het echt bij haar bekijken.
Marloes van Zoelen zegt
Dank je wel voor je reactie.
Ik ben benieuwd wat je ervan vindt!
Diane zegt
Zo treffend, zo mooi, zo dankbaar!
Marloes van Zoelen zegt
Met zo veel liefde en zo graag gedaan!
Netty zegt
Wat een mooi en inspirerend verhaal Marloes, vooral de passage over de 2 hartjes raakt me. Het schilderij is vast een bron van troost en kracht voor je opdrachtgeefster.
Marloes van Zoelen zegt
Dank je wel voor je lieve reactie.
Ja, bijzonder hè, die hartjes, zo heb ik dat zelf ook gevoeld.