De 9 best bewaarde geheimen achter mijn persoonlijke schilderijen

Op Instagram zie ik de mooiste foto’s en filmpjes van kunstenaars voorbij komen. Allemaal zeer kleurrijk en licht, met veel koffie in beeld en in geval van een filmpje voorzien van een hip muziekje.

Ik vind ze prachtig, inspirerend zelfs, en kijk er dus graag naar, maar mijn behind the scenes realiteit is anders. Mijn creativiteit gaat borrelen van hele andere dingen en de persoonlijke schilderijen, die ik maak, komen tot stand onder ietsje andere omstandigheden.

Wil je weten welke? Hier komen mijn 9 best bewaarde schildersgeheimen.

1. Klein atelier

Allereerst mijn atelier. Dat is bescheiden. Het is het 3e en dus kleinste kamertje in mijn appartement en meet nog geen 3 bij 3 meter.

Het was een bewuste keuze om dat zo te doen toen ik verhuisde van het oude jaren ’30 huis, waar ik samen met mijn overleden man Pierre* leefde, naar de flat, waar ik nu woon.

Daar had ik de hele zolderverdieping van zo’n 50 m2 tot mijn beschikking, maar ik wilde ervaren of het in een kleinere ruimte ook lukte.

En dat doet het. Alleen als ik wat meer afstand tot een schilderij wil nemen, is het soms lastig. Maar gelukkig heb ik daar een oplossing voor gevonden.

Dan hang ik het schilderij gewoon even tijdelijk in de woonkamer boven het dressoir of bij mijn eettafel en dan werk ik daar. Voordeel is dat ik meteen kan zien hoe het schilderij het in een interieur doet.

2. Orde en netheid

In mijn atelier staan 2 megagrote Sten kasten van Ikea. Ze zijn een jaar of 20 oud en stammen nog uit de oude berging van Pierre*. Er zitten overal klusvlekken van hem op, waardoor ze een lekker pure, ruige uitstraling hebben. En laat ik dat nou juist leuk vinden!

Het is designtechnisch waarschijnlijk niet zo verantwoord, maar dat boeit me niet. Ik hou van het verhaal erachter.

In die kasten staan zo’n 15 oude wijnkistjes met al mijn schildersmaterialen erin. Ik heb ze door de jaren heen verzameld en toen ik hier kwam wonen, heb ik ze in een actieve bui allemaal crème geschilderd. Daar ben ik nog altijd heel blij mee, want het geeft een veel rustiger beeld.

In tegenstelling tot veel andere creatieven houd ik namelijk van orde en netheid in mijn atelier. Ik heb overzicht nodig, anders komt er niks uit mijn vingers.

3. Dralen

Voor ik aan de slag ga, moet ik altijd eerst even aanklooien, dreutelen of hoe je het ook wilt noemen. Eerst vond ik dat stom van mezelf. Nu weet ik dat dat dralen bij mijn creatieve proces hoort.

Ik hang een beetje rond, drink en eet nog wat of doe wat kleine huishoudelijke klusjes. En zonder dat ik er erg in heb, ben ik dan ineens in mijn atelier beland en ga ik als vanzelf aan de gang met één van de persoonlijke schilderijen, die ik op dat moment aan het maken ben.

4. Slobberkleding

Op Instagram zie ik Amerikaanse kunstenaars vaak in de meest modieuze én schone (mind you!) outfits met hun werk bezig zijn. Ik snap daar helemaal niks van, maar ben stiekem wel een beetje jaloers.

Zelf schilder ik het liefst in oude, loszittende kleding, die al vies is en nog viezer mag worden. Om te kunnen creëren moet ik me vrij voelen en daar horen in mijn geval slobberkleding, vieze handen en de mogelijkheid tot flink morsen bij.

Dus verwacht van mij geen sjieke schilderoutfits!

5. Geen koffie

De meeste creatieven schijnen te draaien op koffie. Ik niet! Ik vind koffie niet lekker. Nooit gevonden ook. Sterker nog, de keren dat ik het geprobeerd heb, ging mijn maag protesteren, en niet zo’n beetje ook.

Maar ik wil wel wat drinken als ik aan het werk ben. En hoe saai, ik hou het bij water.

Ik heb van alles geprobeerd: sapjes, smoothies en thee, dingen, die ik normaal heel lekker vind, alleen niet als ik creatief bezig ben. Doe mij dan maar water. Gewoon, ijskoud uit de kraan.

6. Oorverdovende stilte

Het merendeel van de kunstzinnige mensheid lijkt niet te kunnen werken zonder muziek. Nou, ik wel! Ik ben namelijk gek op stilte. Ja, dat hoor je goed: om mijn persoonlijke schilderijen te kunnen maken, heb ik oorverdovende stilte nodig.

Dat zal vast iets met mijn geklutste hersens te maken hebben, maar ik ben ook gewoon dol op stilte. Altijd al geweest.

Vroeger kon ik bijvoorbeeld tijdens het maken van huiswerk ook geen muziek velen, in mijn vorige leven kwam er geen fatsoenlijk businessplan uit mijn vingers als er enige vorm van geluid was en slapen en herrie zijn bij mij ook nooit een goede combinatie geweest.

7. Palet vol chaos

In schril contrast met de orde in mijn atelier staat de chaos op mijn palet. Ik werk niet op zo’n mooi houten palet, laat staan op een sjieke marmeren plaat oid, maar op een papieren afscheurpalet, dat ik later recycle in kunstkaarten.

Dat heb ik ooit geleerd tijdens mijn allereerste schilderscursus, inmiddels bijna 15 jaar geleden.

Die werd gegeven door een uiterst aimabele oud leraar handenarbeid, die ons allerlei praktische trucjes leerde. Dit was er één van. Zo’n palet moest je steeds schoonmaken en dit niet. Veel handiger!

Tip: volg je me op Instagram. Daar krijg je een kijkje achter de schermen en inspireer ik je graag over hoe je mijlpalen, herinneringen en andere belangrijke levensthema’s op creatieve manier tastbaar kunt (laten) maken. Je vindt er volop tips, ideeën en voorbeelden. Zie ik je daar?

8. Geen schildersezel

Ik heb geen schildersezel meer. Dat past niet in mijn kleine atelier en dus doe ik ook dit anders.

In het begin van het maakproces, als ik de materialen bewerk, probeer en bevestig, ligt het doek vaak plat op de tafel of op de grond.

Later zet ik het schilderij verticaal neer. Dat kan op de grond tegen de muur zijn, zodat ik er zittend op een kussen aan kan werken, of ik hang het (via een ingenieuze constructie) aan de grote Ikea kast en schilder staand. Het is maar net wat op dat moment het best voelt.

En zoals ik al eerder schreef, in de eindfase komt het regelmatig in mijn woonkamer terecht.

9. Early bird

Veel kunstenaars zijn avondmensen. Ik niet. Ik ben een uitgesproken ochtendmens en koester de eerste uren van de dag.

Het liefst schilder ik ’s ochtends vroeg of tegen het einde van de ochtend. Heel incidenteel werk ik eens ’s avonds, maar nooit ’s middags. Dan ben ik te moe en rust ik.

Mijn geheim: rust en ruimte

Zo blijkt maar weer: iedereen heeft zijn eigen methode om in de creatieve mood te komen. En bij mijn persoonlijke schilderijen hoort kennelijk mijn eigen persoonlijke aanpak.

Ik gedij het best met rust en ruimte om me heen. Juist die simpelheid en soberheid heb ik nodig om me creatief helemaal vrij te voelen.

Zie je me al staan of zitten, ’s ochtends vroeg, in mijn übernette, superstille ieniemienie atelier met slobberkleding aan en een groot glas water bij de hand, rommelend op mijn chaotische papieren palet?

Ik wel, want ik kan mezelf bijna geen groter plezier doen dan lekker creatief bezig zijn. Dat is voor mij één van de grootste blijmakers in het leven, helemaal als is dat lekker op mijn eigen manier mag doen.

Wat zijn jouw best bewaarde (thuis)werkgeheimen?

Wil je meer weten over wie ik ben en wat mijn drijfveren zijn? En waarom ik, als beeldend kunstenaar, doe wat ik doe? Lees dan hier mijn verhaal.

Of meld je aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Daarin inspireer ik je graag over hoe je mijlpalen, herinneringen en andere belangrijke levensthema’s op creatieve manier tastbaar kunt (laten) maken.

Ik geef je tips, ideeën en voorbeelden, je krijgt een kijkje achter de schermen en je vind er gratis inspirerende downloads. Als welkomstcadeau ontvang je een set exclusieve kunstposters. Zie ik je daar?