Lichtpuntje 120: leuker, rijker mens
“Zo’n gebeurtenis beschadigt je ziel voor de rest van je leven.”
Dat zei mijn oom tegen me over het vroege en plotselinge overlijden van zijn vader en mijn opa op de crematie van mijn oma.
Ik kon het alleen maar beamen.
Het was het begin van een prachtig gesprek, waarbij we tot de conclusie kwamen dat je zo’n ervaring, hoe afschuwelijk ook, je ook wat brengt.
Thuis zette ik mijn leerpunten van het afgelopen decennium op een rij.
Het zijn er best veel en dat is al een lichtpuntje op zich.
- Ik heb geleerd om goed naar mijn lijf en gevoel te luisteren en daar ook naar handelen. Ik versta de kunst om “dicht bij mezelf blijven”. Mijn lijf is mijn kompas.
- Ik ben milder en zachter geworden. Ik oordeel veel minder snel en zie eerder de nuance.
- Daarnaast ben ik assertiever geworden, ik stel veel beter grenzen. Ik denk wel eens dat ik duidelijker voor mijn omgeving maar zachter voor mezelf ben geworden.
- Ik ben minder perfectionistisch geworden, vind het sneller goed genoeg en stel minder hoge eisen aan mezelf en de mensen om me heen. Dat leeft een stuk relaxter.
- Ik leef veel meer in het nu. Ik geniet van de reis in plaats van dat ik altijd onderweg ben naar een doel. Het kan tenslotte morgen over zijn.
- Geluk zit in kleine dingen, in momenten. Het is geen continue staat van welbevinden. Het gaat erom die momenten te grijpen en bewust te beleven. Ik geniet veel intenser en kan ogenschijnlijk kleine dingen echt beleven als een feestje.
- Ik heb een andere kijk op het leven gekregen. Ik weet wat er écht belangrijk is. Uiteindelijk gaat het om een goed mens zijn en om liefde en gezondheid. Niet om materiele zaken en om resultaat en geld.
- Ik heb geleerd om om hulp te vragen en me kwetsbaar opstellen. Dat is niet zwak maar juist heel krachtig en getuigt van zelfinzicht.
- Ik ben heel goed geworden in prioriteiten stellen, plannen, keuzes maken en het vinden van oplossingen. Menig personal organizer kan aan mij een voorbeeld nemen.
- Ik ontdekte de spirituele maar ook de creatieve kant in mezelf: ik ben gek op schilderen en schrijven.
- Ik heb een kracht in mezelf gevonden, die ik niet voor mogelijk had gehouden. Ik heb meer zelfvertrouwen en geloof in mezelf gekregen.
Het is een prachtige lijst, waar helaas wel een hoge prijs tegenover staat. Dat realiseer ik me maar al te goed.
- Het plotselinge overlijden van Pierre heeft een gat in mijn hart geslagen. Als de band met iemand aan wie je zo verknocht bent, los gescheurd of erger nog met veel geweld kapotgereten wordt, voelt het alsof er een stukje van jezelf dood gaat. Die wond kan mettertijd wel helen maar zal altijd kwetsbaar blijven.
- Mijn onbevangen en zorgeloze houding is niet meer. Daar is gezond wantrouwen voor teruggekomen. Het leven en gezondheid zijn niet meer vanzelfsprekend. Dat weet iedereen maar het is toch anders als je het zelf echt hebt ervaren.
- Als gevolg van mijn lage energieniveau, mijn snelle overprikkeldheid en de chronische hoofdpijn, moet ik elke activiteit zorgvuldig plannen en afwegen. Die beperkte keuzevrijheid is op zijn zachts gezegd frustrerend.
- Ik ervaar het als een groot verlies van eigen regie dat ik financieel niet voor mezelf kan zorgen en dat ik afhankelijk ben van logge bureaucratische instanties, die over het algemeen niet het beste met mij voor hebben.
Uiteindelijk kan ik aan de situatie en de omstandigheden helaas niks of niet zoveel veranderen. Mijn ziel is en blijft beschadigd. Wel heb ik invloed op hoe ik ermee omga. En dan is mijn conclusie dat ik gegroeid ben en dat uit alle ellende mooie dingen zijn ontstaan. Ik vind zelfs dat, hoe hoog de prijs ook is, ik een leuker en rijker mens ben geworden. En dat voelt als een enorm lichtpunt!